23 Eylül 2007 Pazar

Rafet El Roman - Sürgün

dur durak bilmez bu gönül
koşar peşinden ah bir ömür
son demindeyken hayatın
neden bu sürgün
bilirim seni sevdim zamansız
sen sabırsız
ben bir arsız
hiç utanmadık inan
seninle sevişirken
gel yalan yok ki içimde
sen tanımadın mı onca sene
düşlerimden kalktım hep
sana uyandım sadece
ben yar kendimi bildim bileli
bir sana aşık sana deli
seninle açtım bu gözleri
seninle kaparım ancak

Hiç yorum yok: